اگر از مواجه شدن با "حقیقت" میترسید،این پست را نخوانید

بخش اول:فکرهای نقره ای:

((قبل از خواندن لطفا درجه ی صبر خود را روی بالاترین حد آن تنظیم کنید))

نمیدانم به سیاهی چادر دقت کرده اید یا نه؟آنقدر تیره است که هر چقدر بیشتر نگاهش کنی بیشتر درونش فرو می روی....

شاید بعضی هاتان به خودتان بگویید :

من رنگ مشکی رو دوست ندارم.افسردم می کنه

یا نگاهی به چادر مشکی روی سرم بیندازید و بپرسید:

مگه مشکی نور رو جذب نمیکنه؟تو این چله تابستون نمیپزی از گرما؟

شاید هم بگویید:

چادر جمع کردنش سخته.اون میتونه.ولی من نمیتونم

اگر دوست دارید بعد از این حرف ها جمله ی "نه بابا .چادر پوشیدن کاری نداره " را بشنوید بهتر است همین الان این صفحه را ترک کنید و از خواندن ادامه ی حرف هایم محروم شوید

 چون قرار نیست حرف های دلگرم کننده بزنم.میخواهم با همه تان رو راست باشم تا واقعیت را ببینید و خودتان تصمیم بگیرید

اگر همچنان در این صفحه باقی ماندید نشان میدهد که فرق دارید.معلوم است هنوز چراغ بُعدِ حقیقت یاب روحتان کامل خاموش نشده.

حالا که کمی با هم راحت تر هستیم بگذاریم بروم سر اصل مطلب

باید بگویم بنده در این صفحه اعلام میکنم که بله.منِ چادری خیلی بیشتر از بقیه گرما را احساس میکنم.بهتر است از هوای بارانی نگویم که چقدر نگه داشتن لبه ی پایین چادر که خیس نشود سخت است.

برای من که روحیه ام مثل دختر بچه های پنج ساله ی شیطون است،رنگ سیاه به اندازه خودش تیرگی مطلق دارد

در مورد قیمتش هم نگویم که یک قواره چادر جنس خوب که سبک باشد و کمتر گرما را جذب کند چیزی حول و حوش 150 تومن در می آید و هیچ وقت کسی فکر نمیکند که ما باید یک روسری با عرض بزرگ و جنس خوب بخریم که زیر چادرمان بماند و عقب نرود پس کم و بیش نگرانی مالی هم برای بعضی از خریدارانش به دنبال دارد

بیشتر از این نمیتوانم غُر بزنم اما شاید بگویید پس من اصلا چرا چادر میپوشم؟

در یک جمله میتوانم بگویم چادر پوشیدن سخت است اما 

رنگ مشکی اش را دوست دارم چون این مشکیِ بی ادعا ،میگیرد جلوی همه ی نگاه هایی را که می خواهند بی اجازه لیز بخورند.

حاضرم گرمایش را تحمل کنم چون می ارزد به یک لحظه لبخندِ مهدی فاطمه(عج)

دوست دارم پیش خدا خوشگل باشم.

دوست دارم آنطور که خدا دوست دارد من باشم.دوست دارم وقتی من را می بیند با افتخار بگوید عجب بنده ای دارم

میدانم سخت است ،اما من همیشه دوست داشتم توی همه چیز اول باشم.این مشکیِ مقدس هم من را به اول بودن نزدیک میکند

اصلا شاید بگویید خب میتوانیم مانتو و شلوار بلند و مقنعه بپوشیم.آنطوری هم که حجاب کامل است.

میدانید این جور مواقع چه دوست دارم بگویم؟

بگذارید ازتان سوالی بپرسم.

درسی را با یک استاد دارید.

میدانید نمره ی قبولی 10 است.با 15 هم قبول می شوید.با 20 هم قبول می شوید

دوست دارید با کدام نمره قبول شوید؟

اگر به 10 قانع هستید بسم الله...

من که 20 را دوست دارم...می خواهم برای 20 تلاش کنم،شاید 18 شدم...شاید...نمیگویم الان حتی نمره ی قبولی را دارم پیش خدا یا نه؟!چون نمیدانم اما

من نمره ی 20 از خدا می خواهم...

شما چطور؟

یا علی

متن به قلم سیده حدیث میرفیضی.به وقت شب ولادت امام رضا (ع)سال94

بخش دوم

از زیباگویان بخوانیم

1-  امام على علیه السّلام فرموده اند : پوشیده و محفوظ داشتن زن مایه آسایش بیشتر و دوام زیبایى اوست . غرر الحکم(5820)

2- امام صادق علیه السلام می فرمایند: حجاب زن برای طراوت و زیبایی اش مفیدتر می باشد.                     ( المستدرک، ج5)

بخش سوم

از همسنگرانم بخوانید:

 " محجبه ها فرشته اند" را در وبلاگ حجاب شهدا بخوانید